şiirin ilkeleri

“şiir bir bütündür. şiirin kendisinden ayrı olarak, ne konusundan, ne anlamından, ne özünden, ne sözcüğünden, ne kalıbından, ne de biçiminden açılabilir. ama bu, şiir, konusu, anlamı ve özü olmayan bir nesnedir demek de değildir. bu kitabın üzerinde durduğu düşüncelerden biri de şiirin bir zekâ işi olduğudur. bu yüzden, birçok ilkede, şiirin, bir matematik problemi çözümündeki zekâya eş bir çabayla dokunduğu açıklanmak istendi.” kitabının önsözünde böyle diyen salah birsel bu ilkelere; 1974 yılında “yeni bir şiirin ilkelerine doğru” adıyla sanat ve edebiyat gazetesi’nde yayınlamaya başlamış, sonra da çeşitli adlar altında dergilerde yer vermiş. birsel’e göre, hep yeni bir beğenisi olan şairliğe bir öğretimden geçilerek varılır ve okur da şiire, birçok yoldan sokulmağa çabalamalı. bazı şiirlere farklı yollardan bakıldığında anlaşılabilir. bu farklılık çetin ve belirsiz olursa daha çok haz verir. kıvrak ve şen bir konuya sahip bir şiir hüzün de verebilir. şiirde biçim önemlidir. “niyet, her vakit yapıttan önce gelir.” düşünülmesi ve tartışılması gereken bir cümle. “bir şiirin güzelliği kendi dışında bıraktığı sözcüklerin sayısıyla doğru orantılıdır.” şiir ve matematiği açıklayan bir cümle; sözcükler şiire girmeden önce yeterince çarpışabilmelidir. önceki ve sonraki dizeleriyle bir dize sağlamdır. ve şiir ile şaire dair kitaptan yaptığım alıntılar… bu alıntılarla yetinmeyin lütfen çünkü okuduğunuzda “şiir”e dair sizi içine çeken, sorgulamanıza yol açacak birçok yazı ile buluşacaksınız.”
baskı: yenilik yayınları, 1952, birinci basım